Η πίστη προς τον Θεό δεν συνιστά μία πεποίθηση ή συνείδηση ερμηνείας περί του καλού και του κακού, ή ωσαύτως δεν εξαντλείται σε ιδεολογήματα, ή επιστημονικές σοφιστείες, αποτελεί κάτι ενδότερο το οποίο ορίζει την υπόσταση του ανθρώπου και τον καθιστά ελεύθερο από οιαδήποτε οντολογική αναγκαιότητα, ο Τριαδικός Θεός αποτελεί τον πλάστη του σύμπαντος.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ
Ασφαλώς και η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση μας, εναγκαλίζεται με τον εθνοαπελευθερωτικό αγώνα, δίχως όμως να ταυτίζεται κατ’ ανάγκη και εν ταυτώ δε χωρίς να σημαίνει ότι αναιρεί, το περίφημο «Υπέρ Πίστεως και Πατρίδας», τα αναφέρω τούτα, ίνα καταδείξω ότι το Ορθόδοξο Δόγμα εδράζεται σε θεμελιώδες απαρασάλευτες αρχές οι οποίες κληροδοτούνται εις τους αιώνες των αιώνων, ως παρακαταθήκη του Θεού, πλην όμως, ο ίδιος ο Χριστός έχει απόλυτη βούληση, ελευθερία να ενεργήσει και να επέμβει ουσιαστικά εις την ζωή μας, δια της χάρις του ή δια οιουδήποτε τρόπου.
Η Θεολογική επιστήμη, συνιστά ένα εργαλείο ερμηνείας, της ιστορικής, της πολιτειακής, και της δογματικής διαστάσεως του Εκκλησιαστικού γεγονότος της Ορθοδόξου παραδόσεως, ή άλλως συνιστά ένα ευέλικτο καλειδοσκόπιο επισκοπήσεως των πολυποίκιλων διατάσεων της Εκκλησίας, υπό το πρίσμα το δογματικό, το ιστορικό, το κοινωνικό και το πολιτικό.
Όμως σήμερον, η έννοια της πίστης καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρη, διότι αποτελεί το μέσο αντιμετώπισης των βιούμενων δυσμενών καταστάσεων οι οποίες, ενώ φαίνονται ότι έχουν αμιγώς ανθρώπινα κίνητρα, πλην όμως εάν αποκωδικοποιήσει κανείς πιο προσεκτικά τις εξελίξεις και τα τεκταινόμενα, αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν ορισμένες «σκοτεινές» πνευματικές δυνάμεις, οι οποίες δεσπόζουν και κινούν τα νήματα προς τους ιθύνοντες, ίνα επιτύχουν την αμαύρωση του κύρους του ανθρώπινου προσώπου.
Οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, ο οιωνοί ψυχικός εκβιασμός περί αυτού, επί ποινή αποκλεισμού από οιαδήποτε δραστηριότητα της ανθρώπινης κοινωνίας ή επιπλέον, το ρατσιστικό στίγμα του αντιφρονούντα προς τον εκάστοτε αρνητή, ως στασιαστή και επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία, αποτελούν «εωσφορικές» πρακτικές, οι οποίες πλήττουν καταφώρως και προσβάλλουν σφόδρα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μία επιβαλλόμενη πρακτική καθολικής υποταγής και άμεσου εξανδραποδισμού του ανθρώπινου προσώπου, το οποίο απεμπολεί μονομιάς τα θεμελιώδη ατομικά και δικαιώματα και ελευθερίας, χάριν προστασίας της υγείας.
Η φρενίτις αυτή, περιορισμών ως προς της ελευθερίες και την αναγνώριση του ΥπερΚράτους ως αυθεντία και εν κυριολεξία η αναστολή λειτουργίας της ζωής μας, χάριν ενός αόρατου εχθρού, συνιστά ένα νεοπαγή υβριδικό πόλεμο, μία ασύμμετρη απειλή, όπως εύστοχα και εύγλωττα οι αναλυτές χαρακτηρίζουν.
Εν ονόματι της πανδημίας και της αποτροπής του επικείμενου θανάτου μας, διακυβεύονται άλλα αγαθά, εξίσου σημαντικά με την υγεία, όπως η ελευθερία του προσώπου, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της υγείας, του σώματος και εν γένει της ζωής μας, διότι δια της κρατικής ωμής και κυνικής βίας καθιστάμεθα άβουλα όντα, ρυθμισμένα από τις παρά φύση δυνάμεις της εκάστοτε κυβερνήσεως, υποχείριο κατά το μάλλον ή ήττον, της εγκαθιδρυθησομένης Νέας Τάξης πραγμάτων.
Εν τοιαύτη περιπτώσει φρονώ, ότι η ΥπερΑγία Θεοτόκος, σκέπη και καταφυγή, όλων ημών των ανθρώπων, θα επιληφθεί ίνα προστατεύσει την ψυχή μας, ως προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και το κόσμημα της Πατρίδας μας, το Άγιο Όρος, το οποίο σήμερον αποτελεί άσβεστο φωτεινό Φάρο, μεταλαμπαδεύσεως της άμετρης αγάπης του Τριαδικού Θεού, συνιστά εις τους αδυσώπητους κλυδωνισμούς που δεχόμεθα, τόσο ουσιαστικά όσο και γεωπολιτικά, μία ακατανίκητη σωσίβια Λέμβο, έναν κραταιό και στέρεο κυματοθραύστη των ανυπερθέτως μη «σύννομων και θεμιτών» πνευματικών δυνάμεων που εξαπολύονται προς την ανθρωπότητα και την Ελλάδα, προς σκοπό αλλότριο από τον δήθεν επ’ αγαθώ επιφαινόμενο, διότι η δήθεν μέριμνα για τη δημόσια υγεία αποτελεί ένα πρόσχημα και έπεται συνέχεια.
Εν κατακλείδι, βιώνουμε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με ειρηνικά μέσα, εξ αυτού του λόγου, δέον όπως φυλαγόμαστε, και δια της ενεργοποιήσεως της Πίστεως μας και δια της πραγματώσεως του Μυστηριακού Βίου, προκειμένου να προσδοκούμε δια της Χάρις του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού την Ανάστασή μας.
