Home Opinion Opinion Haralmbos Το Κράτος της Ελλάδας που μας πληγώνει… !!!

Το Κράτος της Ελλάδας που μας πληγώνει… !!!

Η παρά φύσιν επιβολή μίας καινοφανούς πραγματικότητας εκ μέρους της κυβερνήσεως αλλά και της εν γένει Πολιτείας, αποδεικνύει ότι επιδιώκει παντί τρόπω να επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου μία νέα πραγματικότητα εις την κοινωνία μολονότι δε γίνεται δεκτή εις τη βάση της.

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
[Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω]
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ

Οι ολοκληρωτικές αυτές πρακτικές, εξ αφορμής της πανδημίας, υποδηλώνουν, την επιβολή μίας νέας τάξης πραγμάτων βιαίως, με προ-απαιτούμενο τον άμεσο ακρωτηριασμό του παρελθόντος και τη βίαιη εκρίζωση της ταυτότητας μας, ούτως ώστε η καινοφανής μελλούμενη αυτή πραγματικότητα, να ερείδεται στον επιβαλλόμενο παραλογισμό της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η οποία θα τον προβάλλει και θα το διαφημίζει δαψιλώς πλην ψευδώς, όμως δια να το επιτύχει ευχερώς, άνευ κοινωνικών εξεγέρσεων και αντιδράσεων, απαιτείται εν ταυτώ, να καταργήσει ολοσχερώς, άρδην και ράγδην, τη συνείδηση του κόσμου, την ερμηνεία και τη θέαση του ήδη υφισταμένου, εξ αυτού λοιπόν του λόγου πολεμάει λυσσωδώς την έννοια του έθνους και της ταυτότητας, διότι οι ως άνω δομές, δημιουργούν γόνιμους θύλακες αντίστασης και ανάνηψης της κοινής γνώμης.
Ομοίως πλήττεται και βάλλεται εκ βάθρων και η ζώσα Ορθόδοξη παράδοσή μας, ακριβώς επειδή δημιουργεί αντιστάσεις και εξαίρει το ανθρώπινο πνεύμα να μη δεχθεί άκριτα και άκρατα, τα σκύβαλα της Νέας Τάξης πραγμάτων.
Είναι πρόδηλο λοιπόν, ότι ευρισκόμεθα εις το σημείο μηδέν, μίας μεταβατικής κοινωνικής πραγματικότητας, όπου το νεοπαγές Σιδηρούν παραπέτασμα μετέρχεται κομμουνιστικές πρακτικές εγκαθίδρυσης μίας νέας κοινωνικής πραγματικότητας, ήτοι εγκαινιάζει, με επίκεντρο το ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης, ένα νέο δομικό αξιακό σύστημα.
Ο στόχος καθίσταται η έλλειψη των ταυτοτήτων, να μην υπάρχει ιδιοπροσωπία, διαφορετικότητα, εξ αυτού λοιπόν και επιδίωξαν αρχικώς να καταλύσουν οτιδήποτε σχετίζεται με το παρελθόν μας, την εθνική μας συνείδηση, τον πολιτισμό και την εν γένει εθνική συλλογική μνήμη, τη δομική δηλαδή σταθερά συγκρότησης της ταυτότητας μας, ούτως ώστε, ένας λαός άνευ συλλογικής ταυτότητας και ιστορικής μνήμης, να καθίσταται πολιτικά ευπαθής και κοινωνικά ευάλωτος, εις τη χειραγώγηση και τη δημαγωγία.
Δια να πείσουν δε τις μάζες, ταύτισαν, με τη συνεπικουρία της Σταλινικής αριστεράς, οτιδήποτε εθνικό με το φασισμό, ούτως ώστε να διαπλάσουν δολίως μία ψευδή συνείδηση, ότι η υποστήριξη απόψεων για την Ελληνική ιστορία, για την ελληνική γλώσσα, για τον ελληνικό πολιτισμό, λογίζεται ως κάτι κακό, επιλήψιμο και βδελυρό.
Αφότου λοιπόν, καλλιέργησαν εις τους κόλπους της κοινωνίας το μισελληνισμό και τον αλλοκεντρισμό, άνοιξαν διάπλατα τα σύνορα, άνευ ουδεμίας στρατηγικής μεταναστευτικής πολιτικής, και η χώρα μας φιλοξενεί αλλοδαπούς, δίχως να γνωρίζει τα στοιχεία τους, αλλά εν ταυτώ, αδυνατεί να ανακόψει της αθρόα προσέλευση, δια χερσαίου τρόπου, ή δια μέσου της θαλάσσης, με αποτέλεσμα, ήδη η Ελλάς να έχει απολέσει (πέραν της προηγούμενης περιόδου των κατάπτυστων μνημονίων), ένα σημαντικό μέρος της εθνικής της κυριαρχίας.
Εν άλλοις λόγοις, ενώ η Ελλάδα εμπέδωσε το ιδεολόγημα του εθνομηδενισμού προάγοντας τον αφελληνισμό και καταπολεμώντας με σκληρότητα οτιδήποτε σχετίζεται με την Ελλάδα, επέτρεψε τον έμμεσο εποικισμό των επήλυδων εν τη Πατρίδα μας, ένα φαινόμενο το οποίο υπερκερνά την ήδη υπάρχουσα νομιμότητα.
Τρανή απόδειξη της μεθοδεύσεως αυτής καθίσταται, ότι οι αλλοδαποί περιάπτονται μίας ειδικής ασυλίας και προστατεύονται υπό της αδήλου προελεύσεως Μ.Κ.Ο., οι οποίες δρουν ανέλεγκτα, με την προπαγάνδα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης, πλην όμως ειρήσθω εν παρόδω, ουδείς εξ αυτών συνεισέφερε εθελοντικά εις τις δυσώδεις πυρκαγιές διαρκούντος του θέρους.
Εν συνεχεία της ως άνω σκέψεως περί της προπαγάνδας υπέρ των αλλοδαπών, καθίστανται τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, τα οποία συλλήβδην, αποκαλούσαν χυδαία άπαντες τους μετανάστες αλλοδαπούς ως πρόσφυγες, τη στιγμή την οποία ο χαρακτηρισμός ως πρόσφυγας απαιτεί προηγουμένως να πληροί συγκεκριμένες κατά το Νόμο και τις Διεθνείς συμβάσεις προϋποθέσεις, όπου τον διαφοροποιούν από τον αλλοδαπό τρίτης χώρας, τον αλλοδαπό ευρωπαϊκής χώρας ή τον ομογενή, ομοίως η επονείδιστη προπαγάνδα ασκήσεως πειθούς και φορτικότητας προς την αγεληδόν σκεπτόμενη μάζα, συγκρίσεως των προσφύγων της Σμύρνης το 1922 με τους νυν πρόσφυγες αλλοδαπούς.
Εν κατακλείδι, ευρισκόμαστε εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων, και αυτήν την στιγμήν, η μόνη φράση η οποία μου έρχεται αβίαστα είναι μία στροφή εκ του ποιήματος του Σεφέρη ως εξής με το διαχρονικό στοίχο «όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»:

… «Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει
κι αν «ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς»*
είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι
εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν
την ΕΛΣΗ, τη ΣΑΜOΘΡΑΚΗ, τον ΑΜΒΡΑΚΙΚO.
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά
Σφυρίζουν, ολοένα σφυρίζουν, μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης
καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει
ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ’ άσπρα και στα χρυσά.
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει·
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες…
Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937.
Α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει.
Καλοκαίρι 1936»…

*Λόγια του Κήρυκα στον «Αγαμέμνονα» του ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Featured Local Savings

Exit mobile version