spot_img
spot_img
spot_imgspot_img

Top 5 This Week

spot_img

Related Posts

ΠΟΛΕΜΟΣ: Πράξη βίας ή βιολογική ανάγκη;

Εσείς τι λέτε;

Τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου ώρα 11 π.μ., άνθρωποι από όλες τις χώρες της Κοινοπολιτείας θα τηρήσουν ενός λεπτού σιγή σε ανάμνηση του τέλους του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1918 και όλων όσοι υπηρέτησαν και έχασαν τη ζωή τους σε αυτή την τρομερή σύγκρουση.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα θύματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που ξέσπασε 20 χρόνια αργότερα…
Όπου κι αν βρισκόμαστε, πρέπει όλοι να κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή, για να θυμηθούμε εκείνους όσοι υπηρέτησαν και πέθαναν για την ελευθερία μας.
Οι ανθρώπινες απώλειες από τους δύο μεγάλους πολέμους ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια… Η φρίκη του πολέμου προκαλεί μία συγκλονιστική κρίση συνείδησης στους ανθρώπους, άρνηση των παραδοσιακών αξιών, φυγή στο παράλογο, αμφισβήτηση της κατεστημένης κοινωνικής τάξης.
Έχοντας νωπές ακόμη τις μνήμες των δύο καταστρεπτικών πολέμων, ορατή είναι και πάλι η απειλή μιας νέας παγκόσμιας σύρραξης με απρόβλεπτες συνέπειες. Και αναρωτιέται κανείς, πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου σήμερα;
Από την κεντρική Αφρική έως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω έως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο έως τα Βαλκάνια, «μυρίζει μπαρούτι». Πόσο πιθανός είναι άραγε ένα νέος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
Οι προκλήσεις της Τουρκίας του Νέο-Οθωμανού Ερντογάν στο Αιγαίο – και όχι μόνο – δεν έχουν τελειωμό. Στη Συρία το δεκαετές μακελειό δε λέει να τελειώσει. Η κρίση με τη Βόρεια Κορέα μπορεί να βρίσκεται σε ύφεση, ο κίνδυνος όμως δεν έχει εξαλειφτεί.
Χώρες του ανατολικού ημισφαιρίου όπως το Ιράκ, Αφγανιστάν, Γάζα, Λιβύη, Καύκασος, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, θεωρούνται τα κυριότερα «καυτά σημεία», χωρίς βέβαια να υπολογίζονται κάποιες ξεχασμένες πολεμικές συγκρούσεις όπως η Υεμένη, το Σουδάν και το Κονγκό…
Όσον αφορά την Ευρώπη, κανείς δεν εγγυάται ότι θα παραμείνει η ασφαλέστερη ήπειρος του πλανήτη με τις μαζικές εισροές εξτρεμιστικών στοιχείων και την ισλαμική τρομοκρατία, ένα φαινόμενο που παίρνει ολοένα και πιο ανησυχητικές διαστάσεις.
Πέρα από τις μεθοριακές διαφορές, εξ’ αιτίας των επεκτατικών βλέψεων, η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει άλλους παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν την εξέλιξη μιας σύγκρουσης, όπως την περιβαλλοντική καταστροφή, την κλιματική αλλαγή, την έλλειψη πόσιμου νερού, κ.ά. Οι οικονομικοί και ταξικοί πόλεμοι δε σταμάτησαν εξάλλου ποτέ. Υπάρχει έπειτα και το παγκόσμιο εμπόριο όπλων, η μεγαλύτερη και αθλιότερη επιχείρηση που δημιουργεί πολέμους…
Σε αυτή τη φάση βέβαια, μια γενικευμένη συμβατική εμπλοκή, εκτός από το υψηλό ανθρώπινο κόστος, θα απειλούσε με χρεοκοπία ακόμη και τους νικητές, χωρίς τελικά να εξασφαλίσει την απαιτούμενη εθνική ομοψυχία.
Στη διάρκεια της ιστορίας, πολλοί πόλεμοι ξεκίνησαν και από ψυχοπαθείς ηγεμόνες, με φονικό όπλο την εξουσία, οι οποίοι δυστυχώς εξακολουθούν ακόμη να κυβερνούν με ατιμωρησία.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι ο πόλεμος είναι αποτέλεσμα της συνειδητής προσπάθειας του ανθρώπου να επιβληθεί, να επικρατήσει στο έδαφος και στο διαρκή αγώνα επιβίωσης…

Popular Articles