Κάθε φορά που γίνονται εκλογές σε οποιοδήποτε πολιτικό επίπεδο, αναρωτιέμαι πόσο υπεύθυνοι είμαστε για να ασκήσουμε το δημοκρατικό μας καθήκον το οποίο απεκτήσαμε όταν πήραμε το καναδικό διαβατήριο; Το λέω αυτό, διότι η αποχή που έχουμε δείξει στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις είναι μεγαλύτερη σε σύγκριση με άλλες εθνικότητες.
Είναι γνωστό πλέον, ότι οι ταγοί των άλλων εθνικοτήτων προτρέπουν τον κόσμο τους και δεν αφήνουν ψήφο της εθνικότητας να χαθεί. Το κάνουν για να δείξουν την εκλογική τους δύναμη, κι ας είναι ορισμένοι σε αριθμό λιγότεροι.
Ξέρουν ότι αυτό που μετράει στα πολιτικά κόμματα που μάχονται για την κυβέρνηση, δεν είναι ο αριθμός πληθυσμού μιας εθνικότητας ή μια ομάδας, αλλά ο αριθμός που ψήφισε.
Την Παρασκευή 10/9 στάθμευσα έξω από το εκλογικό κέντρο στο Παρκ Εξτένσιον και παρακολούθησα την κίνηση. Ήθελα να δω την προσέλευση των ψηφοφόρων. Στη μια ώρα που έμεινα, ενώ πάρα πολλά άτομα από διάφορες εθνικότητες του Παρκ Εξτένσιον πήγαν να ψηφίσουν, δεν είδα ούτε ένα συμπάροικο για δείγμα.
Εάν βασιστώ στην εμπειρία μου και ακολουθώντας τους κανόνες στατιστικής που χρησιμοποιούν οι δημοσκοπικές εταιρείες για το αποτέλεσμα, η εικόνα έδειχνε ότι η αποχή των συμπάροικων από τις εκλογές είναι πολύ μεγάλη.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση η μουσουλμανική παροικία ανά τον Καναδά δραστηριοποιείται έντονα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει, ούτως ώστε οι 950.000 που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, να πάνε να ψηφίσουν.
Σαν αρχή, οι ιμάμηδες σε όλα τα τζαμιά αναφερόμενοι σε εδάφιο από το Κοράνι, προτρέπουν όλους να πάνε να ψηφίσουν. Επιπλέον, έχουν υποψηφίους σε όλα τα έξι κύρια κόμματα και σε δεκάδες περιοχές. Φυσικά, δε χρειάζεται να αναφέρω για το τι πράττει σε κάθε εκλογές η εβραϊκή παροικία, που είναι πάντα πρωτοπόρα.
Εδώ και μερικά χρόνια, είχα την ευκαιρία να δω εμπιστευτικά χαρτιά της προσέλευσης στις εκλογές συμπάροικων στις λεγόμενες «ελληνοκρατούμενες» περιοχές. Δυστυχώς, υπάρχει μεγάλη αποχή στις Ελληνο-κατοικίσιμες έδρες στο Λαβάλ, Μόντρεαλ και ιδιαίτερα στο Παρκ Εξτένσιον.
ΤΑ ΚΟΓΚΡΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΠΗ
Θα μου πείτε, τα κογκρέσα μας έβγαλαν ανακοινώσεις για να πάμε να ψηφίσουμε. Και τι μ’ αυτό; Πρέπει να ξέρουν, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της παροικίας, για να μην πω σχεδόν όλο, δεν τους υπολογίζει, προπαντός όταν τράβηξαν το δρόμο των δικαστηρίων. Μάλιστα, και από τα δύο κογκρέσα απομακρύνθηκαν στελέχη τους με μεγάλη πικρία, και μου έκαναν μια κοινή δήλωση «κατάλαβα ότι έχανα τον καιρό με δαύτους…».
Πρέπει να πω, ότι το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο τέλη Αυγούστου έστειλε ερωτηματολόγιο σε όλα τα κόμματα (βλέπε ανακοίνωση και ερωτήσεις στη σελίδα 29). Εκτός από μερικές ερωτήσεις, όπως η «αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας», οι περισσότερες για μένα ήταν άσκοπες, διότι δεν υπάγονται στις υπευθυνότητες του κογκρέσου.
Αξιωματούχοι δύο κομμάτων, μου ανέφεραν ότι εξεπλάγησαν από ορισμένες ερωτήσεις που άλλοι οργανισμοί εθνικοτήτων δεν έκαναν.
Τουλάχιστον μπορούμε να πούμε, ότι υπήρχε μεγάλος ζήλος στο Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο να ρωτήσει όλα τα θέματα που αφορούν όλους τους καναδούς πολίτες.
Όμως εκτός από τις ερωτήσεις, δε διαπιστώσαμε καμιά σοβαρή κίνηση από τη λεγόμενη «Οργανωμένη Παροικία» για την προσέγγιση των κομμάτων, ώστε να προωθήσουν συμπάροικους ως υποψήφιους στις εκλογές. Αυτό φυσικά δε γίνεται τελευταία στιγμή όταν ανακοινωθούν οι εκλογές, αλλά τουλάχιστον ένα χρόνο πριν.
Όσο για τις έδρες, πρέπει να βρίσκονται σε περιοχές όπου το κόμμα τις έχει σχεδόν σίγουρες.
Δεν αναφέρομαι να τρέξουν σε έδρες που δεν έχουν πιθανότητα, όχι μόνο να κερδίσουν αλλά τουλάχιστον να αποσπάσουν το 20% των ψήφων, για να αποζημιωθούν για τα έξοδα της εκλογικής τους εκστρατείας. Αναφέρομαι σε έδρες όπου έχουν μεγάλες πιθανότητες να εκλεγούν. Παράδειγμα, η έδρα στο Richmond Hill όπου προσπαθεί να την κερδίσει ο υποψήφιος του συντηρητικού κόμματος Κώστας Μενεγάκης, την οποία έχασε για μερικούς ψήφους στις εκλογές του Οκτωβρίου 2019.
ΟΙ «ΔΙΚΕΣ» ΜΑΣ ΦΩΝΕΣ
Στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ ως παροικία, έχουμε τη δυνατότητα να στείλουμε στη βουλή τουλάχιστον δύο Ελληνικές φωνές: Την Εμμανουέλα Λαμπροπούλου στην περιφέρεια Saint-Laurent και την Άννη Κουτράκη στο Vimy. Στις περιοχές τους, η Ελληνική ψήφος δεν ξεπερνά τους 3.000 ψηφοφόρους, αλλά πάλι είναι πολύ σημαντικό να πάνε όλοι.
Στη δε περιοχή του Laval-Les Iles, όπου τρέχει ο Σπυρίδωνας Πέττας με το συντηρητικό κόμμα, η Ελληνική ψήφος υπολογίζεται στους 11.000 ψήφους. Αν και σημαντική στον αριθμό και πάλι η νίκη έγκειται στο τι θα ψηφίσουν οι γαλλόφωνοι της περιοχής. Αν ο κ. Πέττας, όπως ο προκάτοχος του υποψήφιος για το Συντηρητικό κόμμα, κ. Πεντεφούντας, ήταν υποψήφιος σε γνωστή συντηρητική περιοχή, τότε κάλλιστα θα εκλεγόταν βουλευτής. Αλλά στην περιοχή του Laval-Les Iles, όλες οι προηγούμενες εκλογές (από το 1993) απέδειξαν ότι κυματίζει η σημαία του Φιλελεύθερου κόμματος του Καναδά και του Φιλελεύθερου κόμματος του Κεμπέκ. Υπήρχε και μια τετραετία 2011-2015 που η έδρα γύρισε στο πορτοκαλί χρώμα που κέρδισε ο υποψήφιος του NDP François Pilon.
Μόνο λοιπόν όταν πνεύσει ένας «μπλε άνεμος» με την ίδια ισχύ που γνωρίσαμε στις εκλογές του Σεπτέμβρη 1984 με τον Brian Mulroney, η έδρα του Laval-Les Iles θα αλλάξει σε «συντηρητικό χρώμα». Τότε όμως ο Mulroney κέρδισε 211 έδρες ήτοι το 75% των εκλογικών περιφερειών.
Για άλλη μια φορά το τονίζω, ότι στις 20 Σεπτεμβρίου όλοι -ανεξαιρέτως κομματικών πεποιθήσεων- πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε. Έτσι, δείχνουμε την εκλογική μας δύναμη στις κυβερνήσεις. Καλή επιτυχία στους υποψηφίους μας και καλές εκλογές σε όλους!