Η καθ’ οιονδήποτε τρόπο βίαιη, διά νόμου και συλλήβδην επιβολή μιας ιατρικής πράξεως, άνευ της συγκαταθέσεως του δρώντος υποκειμένου ή της αδηρίτως αναγκαίας προηγουμένης εμβριθούς και εμπεριστατωμένης ιατρικής πληροφόρησής του περί αυτής, πέραν του ότι είναι προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική, εν ταυτώ δε προσβάλλει βαναύσως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διότι συνιστά μία επαίσχυντη και ωμή παρέμβαση του κράτους εις τη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής του προσώπου.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
© Newsbreak.gr
Η ως άνω καταχρηστική συμπεριφορά της Πολιτείας συνιστά μια μορφή κρατικής βίας, η οποία υποσκάπτει τα θεμέλια της Δημοκρατίας και κλυδωνίζει τα θεμέλια του νομικού μας πολιτισμού, μείζον κεκτημένο του οποίου συνιστά, μεταξύ άλλων, η προστασία των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ως αντίπαλο δέος και αντίβαρο, έναντι ενός σιδηρούν ολοκληρωτικού καθεστώτος, το οποίο, δίκην της διατήρησης και γιγαντώσεώς του, αναστέλλει τις επίμαχες συνταγματικές διατάξεις περί των ατομικών ελευθεριών και θωρακίζει εαυτόν διά της αστυνόμευσης του ιδιωτικού βίου και της συνάλληλης απηνούς, πανί τρόπω, διώξεως των αντιφρονούντων, ως μιάσματα, στασιαστές και εχθρούς της κοινωνίας.
Η συνταγή του ολοκληρωτισμού καθίσταται χρονίως παγκοίνως γνωστή διά του πειθαναγκασμού και της άσκησης ιδεολογικής τρομοκρατίας των φοβισμένων μαζών όπου, διά του ωσεί εκάστοτε «δόγματος-σοκ», ήτοι μιας κατασκευασμένης ασύμμετρης απειλής, εν προκειμένω της πανδημίας, η κοινωνία υποτάσσεται γονυκλινής, αναμένουσα τη σωτήρια παρέμβαση της κρατικής εξουσίας, η οποία κατ’ ουσίαν εξυπηρετεί, δολίως και κεκαλυμμένα, αλλότρια από τα εμφαινόμενα συμφέροντα.
Εις επίρρωσιν αυτής της καταστάσεως, καταλύονται σφόδρα το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και η ακώλυτη ελευθερία αποφάσεως σχετικώς με τη διάθεση της εν γένει υγείας και του σώματός μας, πράγμα το οποίο κατακρημνίζουν εκκωφαντικά το άρθρο 5, παρ. 2 και 5, το άρθρο 7, παρ. 2, το άρθρο 2, παρ. 1, το άρθρο 25 του Συντάγματος καθώς επίσης και ομοίως το άρθρο 5 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων Ανθρώπου, αλλά και το «Δικαίωμα εις την προσωπική Ελευθερία και Ασφάλεια», καθώς και η Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Βιοϊατρική του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία έχει κυρωθεί με τον Ν. 2619/1998, οι οποίοι έχουν υπερνομοθετική ισχύ κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος.
Περαιτέρω, παραβιάζεται ο Ν. 2251/1994 περί προστασίας του καταναλωτή, ο Ν. 3418/2005, Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, και το Π.Δ. 216/2001, Κώδικας Νοσηλευτικής Δεοντολογίας. Η υποκρισία της παγκόσμιας κοινότητας έγκειται εις το ότι μας φαλκιδεύουν το θεμελιώδες δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματός μας, διά του στιλπνού αφηγήματος της αόριστης έννοιας δήθεν της δημόσιας υγείας, πλην όμως λησμονούν ή παρασιωπούν εσκεμμένως ότι εις την ευρεία έννοια του όρου υγεία συμπεριλαμβάνεται και ο όρος κοινωνική ευεξία, την οποία μας στερούν, διότι εν Ελλάδι, εισέτι και διαρκούσης της πανδημίας, ψήφισαν άρον άρον τον Πτωχευτικό Κώδικα καθώς και την επίσπευση του Νόμου Κατσέλη, πέραν της αναστολής της επαγγελματικής μας δραστηριότητας άνευ ουδεμίας μερίμνης. Εν κατακλείδι, η κατάστασις καθίσταται λίαν κρίσιμος, η πόλις εάλω εκ της κερκόπορτας…
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω