Οι πληροφορίες για το περιεχόμενο των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας κυκλοφορούν με το… σταγονόμετρο, δείγμα πιθανόν της πρόθεσης και των δύο μερών να αποφύγουν τις κατηγορίες ότι υπονομεύεται «με το καλημέρα» η επαναπροσέγγιση.
Πόσο μάλλον που η Τουρκία λόγω οικονομικών προβλημάτων «καίγεται» να επαναπροσεγγίσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, από τα ελάχιστα που έχουμε στη διάθεσή μας αλλά και από την παράταξη των αντιπροσωπειών στο Ντολμά Μπαχτσέ, καθίστανται σαφή δύο πράγματα.
ΖΗΤΟΥΝ ΚΟΙΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ ΑΚΟΜΗ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΝΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ!
Το πρώτο: Πράγματι οι δύο πλευρές έπιασαν το νήμα από εκεί που το είχαν αφήσει το 2016, με μερικές διαφοροποιήσεις όμως. Η Ελλάδα τουλάχιστον κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων έδειξε να αποκλείει από την ατζέντα το ζήτημα των κλιμακωτών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αν και το κεφάλαιο αυτό ήταν αντικείμενο διαλόγου με την Τουρκία στις διερευνητικές επί των κυβερνήσεων Σημίτη, Παπανδρέου και Τσίπρα. Επί Καραμανλή, το ζήτημα ετέθη ουσιαστικά εκτός με απόφαση Μολυβιάτη.
Ενώ η Ελλάδα αφαίρεσε από την ατζέντα θέμα που την αφορά, η Τουρκία προσέθεσε ένα νέο θέμα που δεν είχε συζητηθεί μέχρι το 2016: Τις περιοχές που πραγματοποιούν οι δύο χώρες έρευνα και διάσωση.
Όπως προκύπτει και από τον τελευταίο τουρκικό κανονισμό έρευνας και διάσωσης (που ανάρτησε ο Τούρκος Υπουργός Μεταφορών Αντίλ Καραϊσμαΐλογλου στο λογαριασμό του στο Twitter) ο οποίος συνοδευόταν από χάρτες-πρόκληση, στρατηγικός στόχος της γείτονος είναι να πραγματοποιεί επιχειρήσεις έρευνας και διασώσεως στα διεθνή ύδατα που βρίσκονται από τη δική μας πλευρά. Δυτικά των νησιών, με τρόπο ώστε τα πλοία της ακτοφυλακής της να φθάνουν στον 25ο μεσημβρινό. Και να διχοτομούν έτσι, μέσω των διασώσεων μεταναστών, το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου.
Πρόκειται για μία στρατηγική, που συνδυάζεται με τα κλιμακωτά χωρικά ύδατα που ζητά η Άγκυρα στο Αιγαίο, καθώς τυχόν διαφοροποίηση του εύρους τους σε σχέση με το Ιόνιο και την Κρήτη θα αυξήσει τα διεθνή ύδατα στο Αρχιπέλαγος. Έως ότου φθάσουν να εκδώσουν τον κανονισμό – τα όρια του οποίου αμφισβητεί για την ώρα ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) – για τη διάσωση οι Τούρκοι πρόλαβαν κατά τη διάρκεια της πολύμηνης κρίσης στο Αιγαίο και προκάλεσαν δύο – τρία επεισόδια.
Κατά τη διάρκειά τους, εμπορικά πλοία τους περισυνέλλεξαν μικρό αριθμό μεταναστών, τόσο όμως, ώστε να εγείρουν με όρους ανθρωπιστικούς δικαίωμα, να εισέρχονται στη δική μας επικράτεια για να «σώζουν» ζωές. Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, ζητούν να διεξάγονται κοινές περιπολίες από τις ακτοφυλακές ακόμη και στην ελληνική ζώνη ευθύνης, με πρόσχημα τη διάσωση μεταναστών.
ΤΑ «ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
Η δεύτερη επισήμανση που μπορεί να κάνει κανείς για τις διερευνητικές, αφορά στις αντιπροσωπείες και τις συνθέσεις τους. Οι Τούρκοι, με τη συμμετοχή των Καλίν, Ερτσιγές και Σερντάλ, έστειλαν στη διεθνή κοινότητα και ειδικά στις Βρυξέλλες το μήνυμα, ότι έχουν αναβαθμισμένο ενδιαφέρον για το διάλογο. Προφανές το γιατί: Για να αχρηστεύσουν οριστικά τις κυρώσεις και να μεταλλαχθούν για το κρίσιμο 2021 από πειρατές σε αθώες περιστερές. Έτσι ώστε να διεκδικήσουν – την ώρα που πρέπει – από τις ΗΠΑ, ρόλο τοποτηρητή της Δύσης στη Λιβύη, τη Συρία και τον Καύκασο.
Η Ελλάδα επέλεξε σωστά με την ολιγότερη σε μέλη αντιπροσωπεία να στείλει το μήνυμα, ότι δεν έχει και πολλά να συζητήσει. Ο πρέσβης Αποστολίδης ήταν ολιγόλογος, συνετός και προσεκτικός στον 61ο γύρο, όπως αναφέρουν πηγές.
Ωστόσο, δεδομένου ότι είναι επικεφαλής στις διαπραγματεύσεις από το 2002 και κατόπιν εξουσιοδότησης τριών κυβερνήσεων έχει διαπραγματευτεί τη μείωση των χωρικών μας υδάτων, εύλογα γεννάται το ερώτημα για το πως θα αντιδράσει, αν στο μέλλον οι Τούρκοι αρχίσουν και επικαλούνται έγγραφες κατατεθειμένες προτάσεις προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων.