Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν πλέον οι καταγγελίες για σωματική, σεξουαλική και λεκτική κακοποίηση στο χώρο του αθλητισμού και του θεάματος στην Ελλάδα.
Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η αποκάλυψη της χρυσής Ολυμπιονίκη, Σοφίας Μπεκατώρου, για σεξουαλική βία που υπέστη από τον προπονητή της Αριστείδη Αδαμόπουλο πριν 20 χρόνια.
Δεν άργησαν να έρθουν στο φως της δημοσιότητας σκανδαλιστικές μαρτυρίες επώνυμων καλλιτεχνών, για τον ηθοποιό – σκηνοθέτη, Γιώργο Κιμούλη, για εξευτελιστική μεταχείριση, τον επίσης ηθοποιό – σκηνοθέτη, Κώστα Σπυρόπουλο, για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά, τον παραγωγό Κώστα Ζάπα, για σεξουαλική παρενόχληση και έπεται συνέχεια…
Οι εν λόγω καταγγελίες φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα ένα θέμα, που επί χρόνια απασχολεί ένα μεγάλο μέρος του γυναικείου κυρίως πληθυσμού.
Πρόσφατη έρευνα της ActionAid έδειξε ότι οι ελληνίδες σε ποσοστό 85% πέφτουν θύματα κακοποίησης, ενώ παγκοσμίως μία στις τρεις γυναίκες υποβάλλεται σε σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία. Στον Καναδά, μία στις τρείς γυναίκες βιώνουν κάποια μορφή βίας ή ανάρμοστης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Το πρόβλημα ωστόσο δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο φύλο. Ευρήματα πανευρωπαϊκής έρευνας αποκαλύπτουν, ότι τρείς στους δέκα έλληνες κακοποιούνται σωματικά από τη γυναίκα τους, ενώ επτά στους δέκα πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας. Συγκεκριμένα, η οργάνωση Domestic Violence in Europe διεξήγαγε έρευνα σε Ελλάδα, Βρετανία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Σουηδία, Πορτογαλία, Γερμανία και Ισπανία, και από αυτή προκύπτει πως πάνω από 7 στους 10 έλληνες έχουν πέσει θύματα κάποιας μορφής κακοποίησης. Στον Καναδά, το 35% των ανδρών δηλώνουν θύματα σεξουαλικής ή άλλου είδους επιθετικότητας. Η παρενόχληση των ανδρών στον εργασιακό χώρο άλλωστε είναι σύνηθες φαινόμενο.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Canadian Press, ποσοστό 59% ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους δηλώνουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι τα πορίσματα των συγκεκριμένων ερευνών δε διαφέρουν από φύλο σε φύλο. Στο δυτικό κόσμο μάλιστα, το ποσοστό των παρενοχλημένων ανδρών και ομοφυλόφιλων είναι κατά τι υψηλότερο από εκείνο του λεγόμενου ασθενούς φύλου. Ωστόσο, δυσκολεύονται να μιλήσουν για την εμπειρία τους από φόβο επικριτικότητας από τους άλλους, κυρίως τους άντρες, και ακόμη φοβούνται ότι δε θα τους πιστέψουν, ότι θα τους στιγματίσουν ως ανώμαλους, ότι θα τους κατηγορήσουν ότι το προκάλεσαν επειδή ενδεχομένως είναι γκέι και ότι θα τους δουν ως αδύναμους.
Ειδικά ένας ομοφυλόφιλος, που κακοποιήθηκε σεξουαλικά ως παιδί, μπορεί να βλέπει την κακοποίηση ως «τιμωρία» για τον ομόφυλο προσανατολισμό του, το χειρότερο μάλιστα να ταυτίζει τον ομόφυλο προσανατολισμό με το τραύμα, όπως και τη σεξουαλικότητά του με τη βία, την απαξίωση.
Δεν είναι τέλος, λίγες οι γυναίκες που κακοποιούν σεξουαλικά νεαρά αγόρια, φαινόμενο ακόμη πιο αποσιωπημένο και παρεξηγημένο, αφού τότε το αγόρι θα θεωρηθεί «προνομιούχο» που το «μύησαν νωρίς στο σεξ». Όμως, η κακοποίηση παραμένει πάντα κακοποίηση και είναι ιδιαίτερα τραυματική για όλους.
Στο πλευρό της Σοφίας Μπεκατώρου και εμείς λοιπόν. Της κάθε γυναίκας και του κάθε άνδρα. Καμία μόνη της, κανένας μόνος του…
