Πολλές γενοκτονίες γνώρισε ο εικοστός αιώνας και η Μικρασιατική γη τις χειρότερες από αυτές. Ας θυμηθούμε τούτες τις μέρες την ιστορική πλέον τοποθέτηση του σφαγέα Μπεχαεντίν Σακίρ το 1915: «Τα έθνη που απόμειναν από παλιά στην αυτοκρατορία μας μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα που πρέπει να ξεριζωθούν. Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται… Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία…»
Η αρχή έγινε με τους Αρμένιους. Η συστηματική προσπάθεια της εξόντωσής τους έχει μείνει στην ιστορία ως η πρώτη προσπάθεια αναζήτησης μιας τεχνικής της γενοκτονίας, το μόνο αξιοσημείωτο εξαγώγιμο προϊόν του Κεμαλισμού. Την εφάρμοσαν οι Γερμανοί επί των Εβραίων, την εφάρμοσαν οι Κεμαλιστές στον Πόντο, στην Μικτά Ασία, στην Πόλη, στην Κύπρο, στο Κουρδιστάν…
Μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού από την Βουλή των Ελλήνων, η ανάγκη για τη διεθνή αναγνώρισή της είναι πλέον επιτακτική και αποτελεί ουσιαστικά μια προοδευτική πολιτική πράξη που αποσκοπεί στη διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων, ενώ ταυτόχρονα συνεισφέρει ενεργά στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Διότι αν είχαμε εγκαίρως διεκδικήσει πολιτικά την καταδίκη της Γενοκτονίας, όπως σωστά έπραξαν οι Εβραίοι, είναι σίγουρο ότι δεν θα είχαμε τα τραγικά γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, τις απελάσεις του 1964, την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974… Δεν θα είχαμε τις συνεχιζόμενες απαράδεκτες προκλήσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη…
Θα πρέπει επιτέλους να κατατεθούν συγκεκριμένες προτάσεις για τον τρόπο προώθησης της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού και θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες που γίνονται προς αυτό το σκοπό.
Ειδικότερα τώρα που το θέμα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή την επίσημη αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ότι οι σφαγές του 1915 των Αρμενίων από το οθωμανικό καθεστώς συνιστούν Γενοκτονία.
Με πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, ως γνωστόν, 13 πόλεις μέχρι στιγμής προέβησαν στην αναγνώριση, μεταξύ των οποίων οι μεγαλουπόλεις Τορόντο, Οττάβα, Βανκούβερ, Μόντρεαλ, Λαβάλ, κ.α., ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες προς την Καναδική Γερουσία μέσω του ελληνικής καταγωγής γερουσιαστή Λεωνίδα Χουσάκου.
Ο Σύλλογος Ποντίων Μόντρεαλ «Ο Εύξεινος Πόντος», όπως κάθε χρόνο, θα τιμήσει την επέτειο της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης με την κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ενώ η Αδελφότητα Ποντίων Τορόντο «Παναγία Σουμελά», στο Μνημείο των πεσόντων.
Σχεδόν σε όλο τον πλανήτη οι άνθρωποι διώκονται, αποβάλλονται ή σκοτώνονται λόγω της φυλής, της θρησκείας, του φύλου ή της πολιτικής τους ένταξης. Παρά τη ρητορική η διεθνής κοινότητα κλείνει τα μάτια της ή δεν πράττει τίποτα.
Με τη διεθνή αναγνώριση μπορούμε να μην επιτρέψουμε άλλες γενοκτονίες, άλλες κτηνωδίες…
